Benim Artık Kalemim Kırık

Benim Artık Kalemim Kırık, Sözlerim Garip, Cümlelerim Yetim...
Gönlüm Bırak Yeni Sevdaları Yeni İnsanlara Dahi Merhaba Diyemiyor...
Gözlerim Başka Renkleri Göremiyor...
Ellerim Başka Ellere Uzanamıyor...
Düş Yok Artık Bende...
Hayal Yok...!Kalemim de Bana Küstü...
Yazı Yok Artık...Söz Yok...!Gönül Sustu...Hayat Durdu... 
Gökkuşağının Yedi Rengin Terk Etti Dünyamı...
Burada Mevsim Zemheriye Döndü...
Anlayacağın Ben Yine Yalancı Baharlara Aldanmışım Sevgili...! 
Ben Sen Varken Yaşıyormuşum...
Şimdi Hasretinin Gölgesinde Kalmış Bu Şehir...
Mutluluk Sana Acı Çekmek Bana Düştü...
Mutlu Ol Ama, Son Sözlerimi de Unutma...Hep Hatırla...
Senden Gitmeye Gücüm Yok Biliyorum...
Ama Kalmaya da Tahammül Edemiyorum...
Sensizlik Kor Değmesi Gibi Derinlerimde...
Sustukça Çoğalan...Çoğaldıkça Biriken...
Biriktikçe Anlam Kazanan Bir Yerin Var Sol Yanımda...
Unutamıyorum...Alışamıyorum...
Her Şeyi Kalbimde Taşıyorum da Senle Gelen Sensizliği Taşıyamıyorum...
Ben Sensiz Yaşayamıyorum...!
Sadece Yaşıyormuş Gibi Yapıyorum...!
Öylesine Özlüyorum ki Seni... 
Bazen Geçti Sanıyorum Ama Geçmemiş, Anlıyorum...!

http://naz-i-m-k-a-n-s-i-z-s-e-v-d-a-m.blogspot.de/