Her ‘Unuttum.’ cümlesinin altında ‘Gel artık çok özledim.’ yatıyor aslında değil mi?
Oturup saatlerce ağlamana sebep olan şeyler, bir süre sonra sadece gözlerinin dolmasına sebep olabiliyor.
Özledigin başka kollarda huzur bulmuşken sen onun mutluluğuyla yetinmeye çalışıyorsun..
Sonra farkında olmadan bir başka dünya yaratıyorsun kendine,Hayallerini kutulara saklamak zorunda kalmadığın bir dünya.Asla bıkmıyorsun değil mi? Hep yeniden, yorulmadan tekrar yaratıyorsun dünyanızı.
Ve hala döneceği günü bekliyorsun değil mi?
Yapma.
Yaralama kendini daha fazla.
Kendi ellerinle yık son kez o dünyayı.
Bu defa onu ne kadar özlediğin değil
ne kadar güçlü olduğunu haykır gerçek dünyaya.
Yapamıyorsun değil mi?
Özlüyorsun, çok özlüyorsun.
Biliyorum.
Hayat işte. Pek bir şey kalmıyor geriye.
Bazıları gidiyor.
Bazıları alışmaya çalışıyor.
