Yokluğa ve Boşluğa Sarılıyorum...
Titreyen Parmaklarımın Gözlerine Mil Çekip, Yoluma Devam Etmek Zorundayım...
Ellerim Kör Bakmalı Bundan Böyle Kalemime...
Kağıtlarım Sağır ve Dilsiz Kalmalı...
Yüreğimde Can Bulan Yangındır, Toz Duman Olmuş Devasız Bir Yaradır...!!!
Yangınlarımı Söndürmek Uğruna Nehirleri Taşıyan Başka Elleri Kabul Etmek Yakışır mı Bana Bilmiyorum...
Ama Ten Oyalansa da Can Kanar Biliyorum...
Kan Rengine Boyanmış Günlerimi Aydınlığa Çevirecek Bir Kapı Arıyorum...
O Kapıdan Girip, Bir Daha Ardıma Bile Bakmamak...
Koşar Adım Yaklaşmak Nihai Sona...
Geride Bıraktığım Kaldırımların Her Karesine Adını Yazacak Olsam da Mezar Taşımda Benim Adım Yazacak Farkındayım...
Sen, Sana Kalanlarla ve Benden Sonra Kazanacaklarınla Hayatına devam Edeceksin...
Sen Hep Yaşa Sevdiğim...
Hep Mutlu Ol...
Ölümün Yakıcı Zehri ve Dayanılmaz Hüznü Dokunmasın Yüreğine...
Unutma Sakın...
Ben Giderken Senin Payına Düşen Bütün Hüzünleri Can Evime Kilitledim...!
Няма коментари:
Публикуване на коментар