петък, 17 април 2015 г.

Yürek Kalemimin Son Döküntüleri


Yazmak Benim Hayatta Vazgeçmeyeceğim, Geçemeyeceğim Tek Şey Gibiydi...


Nefes Alamazdım Eğer Elimde Yürek Kalemim Olmasa, Bir Renk Katamazdım Hayatıma... 

Elime Kalem Aldığımda Seni Yazmaktan Başka Bir Şey Yapamazdım...

Kollarım Koca Bir Boşluğu Kucaklarken Anlamazdın Can Çekişen Yüreğimi...

Neydin Sen Sevgili?

Yağmur muydun da Sağanak Oldun Yağdın İçime?

Yoksa Dağdaki Kar mıydın da Çığ Gibi Düştün Yaşanamamışlıkarıma?


Sahi Neydin Sen, Neydin de Böylesine Girdin Hayatıma?

Neydin de Bu Kadar Yaktın Canımı?

Bu Kadar Yabancılaştırdın Beni Bana?

Neydin de Kendime Her Yaklaşmamda Daha Çok Yitirdim Beni İçimde?

Neydin de Her Şeyden Vazgeçip, Kendimden Bile Uzaklaştırdın Beni


Biliyor musun Kendime Şaşıyorum Şimdilerde, Susmalarıma, Beklenmedik Bir Zamanda 

Beklenmedik Bir Yerde Beklenmedik Susuşuma... 

İçimden Yazmak Gelmiyor... 

Sanki Senle Birlikte Tüm Cümlelerim Gitmiş, Sanki Tüm Cümlelerim Bitmiş...

Şimdilerde Yürek Kalemimin Kurduğu Cümleler Azaldı, Yarım Bıraktığım Cümlelerimin 

İse Sayısı Arttı... 

Oysa Ömrüm Nefesine, Yüreğim Bir Yudum Sevgine, Ellerim Ellerine, Başım Dizlerine, 

Ayaklarım Yoluna Hasretti...

Zor muydu Sevgili, Bu Kadar Zor muydu Anlamak Anlamaya Çalışmak Yüreğimi?

Zor muydu Bendeki O Sonsuz Sevgini, Hayallerimdeki, Düşlerimdeki, Rüyalarımdaki, 


Ömrümün Geri Kalanındaki Seni?


Artık İçinde Bulunduğum Ruh Hali Yazdıklarımı Siyaha Bulandırıyor, İşkence Çekiyor 

Kelimeler Avuçlarımda ve Buna Dayanamıyorum...

Sana Bu Satırları Yazarken Derin Bir Uçurumun Kıyısından Bakıyorum Hayata...

Kendimi Atmaya Cesaretim Yok Ama Yaşamaya da Tahammülüm Yok...

Kestiğin ve Bıraktığın Yanlarımdan Kaybettiğim Yaşam Ne Öldürüyor Ne Yaşatıyor 

Beni... 

Beynimin İçinde Cevapsız Yığınla Soru Dolanıp Duruyor...

Aslında Her Sorunun Bir Cevabı Var Ama Benim Onları Cevaplayacak Cesaretim Yok...
Neyi Anlatayım Sana Sevgili?

Ruhumu Yaktıktan Sonra, Artık Damarlarımda Dolaşan Sensizliğin Etimi Yakan Acısını 

mı Anlatayım Sana O Acıyı Uyutsun Diye Sığındığım, Ama Sevgini Orada da Hep Ama 

Hep Kaybettiğim Soğuk Rüyalarımı mı? 

Yoksa Odamın Tavanındaki, Yoksulluğumu ve Kimsesizliğimi, Sen Diye Her Gece Koyununa Girdiğim O Zamansız Ölümlerimi mi? 

Söyle Sana Neyi Anlatayım?

Hayat, Izdırap Yüklü Bir Merdivendi Yaşmımda, Her Basamak Bir Gün, Her Gün Bir 

Kahır, Her Kahır Bin Ölümdü... 
Neler Görmedim ki Bu Hayat Dedikleri Bulanık Denizde, 

Neler Çekmedim ki Üç Günlük Dedikleri Bitmez Seferde... 

Gülüpte Sırtımdan Vuranlar mı Desem,

Tükenmeme Sebep Olan, Her An Gözlerime Dolan Bitmeyen Yaşlar mı Desem...

Her Yüzüstü Bırakıp Giden Bir Şeyler Öğretti Bana, Kimi Ayrılık Acısını, Kimi 

Yanlızlığın Keskin Sancısını, Kimisi de İhanetin Keskin Bıçak Yüzünü, Ama; Sen Sevmeyi 
Öğrettin Ama Aynı Zamanda Kaldırması Zor Olan Bu Sevdanın Ağırlığını Hep Benim 

Omuzlarıma Yükledin...

Şimdilerde Zifiri Karanlıktayım, Bulamıyorum Işığımı...

Boğuluyorum Desem, Hangi Kuyuya Düştüğümü, Yaşıyorum Desem, Kimin Nefesini 

Taşıdığımı Bilmiyorum...

Sevgili, Sen, "Sen" Olma Cesareti Gösteremedin, Başkası Oldun...!

Başka Kimliklere Büründün, Tanıyamayım Seni...

Kaçtın...!

Kaçtıkça Aramızdaki Bağlar Kopar Sandın, Oysa; Oysa Ben Her Kaçışında Sana Dahada 

Bağlandım...

Sen Biz'i Yakıştırmadın Cümlelere...

Haklısın Yakışmıyorduk...!

Sen Kavuşamadan Ayrılığa Birikiyordun Ben İse Sende Aradığım Aşk'a...

Yasaktın Biliyordum, Biliyorum da, Farkındaydım Hep Yasak Olduğunu, Olacağınını da 



Ama; Yasakta Olsan Yanında Olmak Varlığını Hissetmek, Konuşmak , Dokunmak, 

Gözlerine Bakmak "Senli" Hayaller Kurmak, Her Ne Kadar Gerçekleşmeyeceğini Bilsem 

de Bunları Hiç Bir Şeye Değişmezdim...!

Ama Sen Varlığını Hissettirmedin, Uzaklaştın, Konuşamadım, Dokunamadım, 

Gözlerine Bakamadım, Canımı Öyle Yaktın ki "Senli" Hayaller Kuramadım...

Ben; Seni Sevme Cesareti Göstersem de Sen; Beni Sevme Cesareti Gösteremedin 
Aşk Dolu Bir Hayat Sunmak İsterken Sana Anladım ki Kaybetmişim Kimliğimi... 

Anladım ki Seni Mutlu Etmek İsterken Unutmuşum Mutlu Olmanın Ne Demek Olduğunu... 

Sessizce Direndim Dokunurum Belki Kalbine Diye, İçinden Bir Yerlerden Geçerim, 

Hissedersin Beni Belki Bir Gün Kalbinde, Yalnız Kaldığın Bir Anda, Bir Tebessümde... 

Sen, Sadece Aşk'a Aşık Olmayı Seven Aşk'ı Ağlatmak, Hırpalamak Bilen, Öyle Tanıyan 

Adam, Bak Adının Beş Harfini Mühürlediğin Dudaklarımda Sensizliğin Kelimeleri 

Yanıyor...

Ne Bir Başka Aşk Ne de Başka Bir Heves Şu An İstediğim, Sadece Seni Tekrar Tekrar 

Sevmek, Delicesine Ölürcesine, Büyük Harflerle Söylemek Adını ve Söylerken Seni Aşk, 

Aşk'ı Sen Sanmak İstediğim...

Biliyorsun Her Şeyin Tadına Sende Alıştım Ben... 

Sevmenin Uykusuz Geceleri  Her Şeyin İşte... 

Şimdi Gecenin Bu Saatinde Aklımda Sen Karşımda Koskoca Şehir Yanımda Sana 

Yazılmış Şiirlerim Koynumda Hayalin... 

Bilmiyordun Sen Gidişinde Attığın Her Adımının Bir Yüreği Yüreğimi Nasıl 

Çiğnediğini, Her "Keşke"nin Bedenimden Bir Parça Koparıp Götürdüğünü, Sonsuza 

Düğümlenen Her Feryadımın Bir Çığlık Olup Dudaklarıma Yapıştığını...

Uzun, Sessiz, Yorgun Bir Yoldayım...

Bir Dalga Vuruyor Yüreğimin Kıyısına...

Hırçın, İsyankar, Yaralı Bir Dalga...

Tutamadığım, Anlayamadığım, Anlayamayacağın Bir Dalga.

Няма коментари:

Публикуване на коментар