Aslında Ben Hayatım Boyunca Hiç İnanmamıştım Masallara

Aslında Ben Hayatım Boyunca Hiç İnanmamıştım Masallara 

Bir Sevda Masalı"nın İçinde Bulana Dek Kendimi, 

Ama 

Bilemedim İşte Ben Bu Sevda Masalın "Yokmuş"u 

Olduğumu...! 

Bilemedim İşte Dokunmadan, Parmaklarımızın İzi Tenimize 

Değmeden Sevişmelerin Günah Olduğunu...!

Sana Aşık Olmak, Bir Avuç Kor Serpiştirmekmiş Yüreğe...

Koyu  Zincirlere Vurup, Aşk Suçundan Mahkum Olmakmış Kadere...
Sözcüklerimle İfade Edemediğim İçimin Derin Sızısı, Seni 

Seviyorum...
Ve "Seni Seviyorum" Yazarken Buzun Güneşte Eriyişi Gibi Eriyorum... 
Ben Eridikçe Seni Bir Kez Daha Seviyorum...
Gün Gelipte Kendi Kelimelerin Seni Vurduğunda Suskunluğunu Hatırla...
Söylenmemiş Kelimelerini, Hissedilmemiş Duygularını, Yaşanmamış Kavuşmaları Hatırla ve Sus...!Yaşanmamışlıklar Karşına Geçtiğinde Yüreğin Acımasın, Kanamasın... 
Sus ki; Konuştuğunda Kelimelerin Kanamasın, Yüzün Kızarmasın...

Bazen Kendimi Çaresiz ve Zavallı Bir Kız Çocuğu Gibi 

Hissediyorum... Kaçmak, Bir Köşeye Çekilip Saatlerce Bağıra Bağıra Ağlamak, Nefesim Tükenen Kadar Ağlamak İstiyorum...
İçimde Kaybolanları Hatırlıyorum Son Kez, Renklerin Silinişini, Karanlıklara Sığınışımı...
Hiç Kimseye Bir Şey Anlatmaya Çalışmıyorum Artık, Anlatmaya Çalışmanın Boş Olduğunu Biliyorum... 
İçimde Büyüyen Acının Tarifini Yapamıyorum. 
Elimden Kayıp Gitmiş Bir Hayat Var ve Ben Artık Ona Yetişemiyorum...
Beni Kimsenin Anlamadığını ve Asla Anlayamayacağını Biliyorum...