-Sen beni hep seviyordun güya. Hep sevecektin. Bırakıp gidiyordun ama seviyordun nasıl oluyor bu he? yine de seviyordun öyle mi? Bana açıkla bunu hadi.Sus ve onca zaman içime attıklarımı dinle artık. Ben seni unutabilmek için değil sadece yokluğuna alışabilmek için ne zorluklar çektim sen biliyor musun? Anka kuşu nasıl ölüp diriliyorsa, öyle öldüm öyle dirildim sen aklıma her geldiğinde. Kimseciklere göstermedim, söylemedim öldüğümü gülerken. Onlar sadece gülüyorum sandılar, aynı zamanda parça parça ölürken. Lanet şarkılarımız vardı bizim, aylarca dinleyemedim. Aynı şarkıcıların hiçbir şarkısını dinleyemedim. Köpek gibi uykum olduğu geceler bile aklımda sen varsın diye kıvrandım durdum, hiçbir gece kafamı yastığa koyar koymaz uyuyamadım ben. Sen bilmedin, sen hiç duymadın.Ayrılığın hakkını verdim, haketmediğim kadar acı çektim. Seni aramamak için bütün gücümü tükettiğim anlar oldu. Ağladım ben.Sensiz uyandığım her gün nasıl bir işkenceye dönüştü, her günüm nasıl zehire döndü, seni onca zaman beklemişken ve sen hiç dönmemişken senden nefret etmeye çalışıp, başaramayıp, başaramadığım her gün hasrete biraz daha batıp ölememek nasıl birşeydi, kavraya biliyor musun? Bir 'Seni seviyorum' yetmez şimdi, bütün bunları unutturmaya. Ben seni de unutmadım yaşadıklarımı da , yaşattıklarını da. Hadi toparlanıp git artık. Kolaysa sen unutmaya başla..Sen elinle el ettin herşeyini. Haklıyım, hakladın, beni haklı çıkardın. Elinde koca bir bensizlikle yitip git artık bir bilinmezlikte. Ne özle ne ağla ne de bekle artık beni. Ben bu aşktan, senden, sensizlikten vazgeçerken kıpırdamayan elin şimdi uzansa da fayda etmiyor gör. Öldüğümü göremedin gittiğimi gör. Bittiğini gör. Seni affedebilecek kadar bile kendime kalmadığımı gör. Üstüne basa basa bilmem kaç defa söyledim 'Zaman sadık değil acıya..' Acı gibi birşeydin sende, zaman izin vermedi sana sadık kalmama..
Няма коментари:
Публикуване на коментар