петък, 27 юни 2014 г.

uNuTTuM

Her ‘Unuttum.’ cümlesinin altında ‘Gel artık çok özledim.’ yatıyor aslında değil mi?
Oturup saatlerce ağlamana sebep olan şeyler, bir süre sonra sadece gözlerinin dolmasına sebep olabiliyor.
Özledigin başka kollarda huzur bulmuşken sen onun mutluluğuyla yetinmeye çalışıyorsun..
Sonra farkında olmadan bir başka dünya yaratıyorsun kendine,Hayallerini  kutulara saklamak zorunda kalmadığın bir dünya.Asla bıkmıyorsun değil mi? Hep yeniden, yorulmadan tekrar yaratıyorsun dünyanızı.
Ve hala döneceği günü bekliyorsun değil mi?
 Yapma. 
Yaralama kendini daha fazla.
Kendi ellerinle yık son kez o dünyayı.
Bu defa onu ne kadar özlediğin değil 
 ne kadar güçlü olduğunu haykır gerçek dünyaya.
Yapamıyorsun değil mi?
Özlüyorsun, çok özlüyorsun.
Biliyorum.
Hayat işte. Pek bir şey kalmıyor geriye.
Bazıları gidiyor.
Bazıları alışmaya çalışıyor.

четвъртък, 26 юни 2014 г.

Can Kanar Biliyorum...

Simdi Emanet Bir Ömre Bohçalıyorum Bende Emanet Kalan Sevgini...
Yokluğa ve Boşluğa Sarılıyorum...

Titreyen Parmaklarımın Gözlerine Mil Çekip, Yoluma Devam Etmek Zorundayım...
Ellerim Kör Bakmalı Bundan Böyle Kalemime...
Kağıtlarım Sağır ve Dilsiz Kalmalı...
Yüreğimde Can Bulan Yangındır, Toz Duman Olmuş Devasız Bir Yaradır...!!!
Yangınlarımı Söndürmek Uğruna Nehirleri Taşıyan Başka Elleri Kabul Etmek Yakışır mı Bana Bilmiyorum...
Ama Ten Oyalansa da Can Kanar Biliyorum...
Kan Rengine Boyanmış Günlerimi Aydınlığa Çevirecek Bir Kapı Arıyorum...
O Kapıdan Girip, Bir Daha Ardıma Bile Bakmamak...
Koşar Adım Yaklaşmak Nihai Sona...
Geride Bıraktığım Kaldırımların Her Karesine Adını Yazacak Olsam da Mezar Taşımda Benim Adım Yazacak Farkındayım...
Sen, Sana Kalanlarla ve Benden Sonra Kazanacaklarınla Hayatına devam Edeceksin...

Sen Hep Yaşa Sevdiğim...
Hep Mutlu Ol...
Ölümün Yakıcı Zehri ve Dayanılmaz Hüznü Dokunmasın Yüreğine...
Unutma Sakın...
Ben Giderken Senin Payına Düşen Bütün Hüzünleri Can Evime Kilitledim...!

понеделник, 23 юни 2014 г.

Geç Kalınmış Pişmanlık.

..Benim senden vazgectigim gün cok pisman olacagini söylemistim bir zamanlar sana .. Iste oldun .. o üzden dediklerime coookkk dikat etmeliydin .....ben hic bir zaman bos konusmam....CeHeNNeM  ateslerinde yanacaksin demistim ... O"keskeler icini kemirecek ve sana bir ömür huzur vermeyecek demistim.... Dediklerim oldu ... simdi bu "IMKANISZ SEVDANIN" bedelini  ödeme sirasi sende  cünki ben yeterince ödedim .....Hep Söylemek İsteyip Başaramadığın Bir Şey Söylemek isteyeceksin bana , ama ben yaninda olmayacagim ..Bu Gecede Rüyandaysam Eğer 
Cennetin Olurum Hiç Şüphesiz....ama sadece rüyalarinda artik Üzgünüm.....

петък, 20 юни 2014 г.

Gel Unuttur Bana Seni

Ve gittin… 
Oncesini dusunmek istemedigim sonrasi ise mechul bir askti yasadigimiz… 
Ve ask bitti… 
Giderken geride biraktigin,icinden seni de almayi unttugun bir kalp… 
Biraz hasarli,urkek,bi o kadar da beceriksiz… 
Seni unutmayi bile beceremedi bu kalp… 

Sen gittin gideli bu ilk ve son mektubum sana… 
Artik seninleyken yazdigim siir ve mektuplari duzeltiyorum ..
Seni seviyorumlari ‘seni ne cok sevdim’ yaptim,meger ne cok seni seviyorum yazmisim,seni opuyorumlari ‘seni ozluyorum ‘ yaptim… 
Yaptim da bir ‘seni unuttum’ yapamadim… 
‘Seni unutmaliyim’da kaldi hep… 
Seni unutmaliyim…!!! 
Ve gittin… 
Sadece bitti dedin… 
Fazlasina gerek yoktu zaten… 
Herkes anlamak istedigini anlardi degil mi… 
Ama inan hicbir sey anlamiyorum… 
Sana lanetlermi yagdirmaliyim? yoksa yolun acik olsun mu demeliyim…? 
Yok bu cok fazla,dilerim Allah’tan bensiz gittigin hic bir yol acik olmasin…!!! 
Sensiz aldigim nefes nefes degilken,bensiz aldigin nefes nefes olmasin… 
Yok bu da cok fazla… 
Ben kiyamam ki sana… 
Ben sadece geride biraktigin bu beceriksiz kalp icin yalvariyorum… 
Gel unuttur bana seni... 

четвъртък, 5 юни 2014 г.

Ne Zor Seni Sensiz Senden Uzakta Yaşamak...

Ne Zor Seni Sensiz Senden Uzakta Yaşamak...
Sana Ulaşabilme Gücüm Varken, Ulaşmak İstemiyormuş Gibi Yapmak...
Aşılmaz Yollar Yokken Aramızda Kilometrelerce Uzakmış Gibi Yollara Küsmek...
Ne Zor Gözlerindeki Nemi GIZLEMEK
 Kalbimi Susturup Hasretleri Büyütmek...Ne Zor Hayatı Senden Uzakta Göğüslemek...Seni Sensiz Senden Uzakta Yaşamak... Zor!Çok Zor...!

понеделник, 2 юни 2014 г.

Söyle Kaç Kez Daha Hüznüne Uyanacağım?

Gittiğin Gün Mevsim Tersine Döndü...
Bir Hayal Gibi Geçtin Gittin Avuçlarımın Arasından...
Sis Perdeleri İçinde Rüyalarıma Dokunup Durdun...
Ve Ben Bir Daha Uyanmak İstemedim...
Bir Anı Gibi Geçtin Gittin Hayatımdan...
Tutamadım!
Yakalayamadım!
Yaşayamadım Seni!
En umulmadık Zamanda Girip
En Özlenesi Anında Çıktın Hayatımdan...
Ama Bir Ömür Boyu Hatırlanacak Kadar Çoktun Sen...
Ve Hiç Benim Olmayacak Kadar Yoktun Sen...!

İçimde Hiç Bitmez Dediğim Umutlar Vardı Bu Aşka Başladığımda..
Unuttuğum Duygular, Sonsuz Özlemler... 

Ve Bitti...!
Bitmesin, Gitme Diyemedim...
Sevgim Asla Azalmadı Aksine Her Geçen Saniyede Daha da Arttı Diyemedim...
Gözlerimi Her Kapadığımda Kendimi Gözlerinde Bulduğumu Söyleyemedim...
Söyleseydim Bir Şeyler Değişir miydi Onu da Bilmiyorum Aslında...
Gözlerinde Başka Biri Yerini Alalı Çok Olmuş...
Ben Biteli Çok Olmuş...
Hayatta Sevgi Her Şeyi Yener Derdim...
Yanılmışım...!!!